Kerumitan memilih minyak sayuran manakah yang paling mampan?

Bhai/DeeDee semua....

Gua bercadang nak menulis sekali sekala tentang perkara yang ilmiah dan akademik.. supaya dapat membuka mata kita semua tentang kehidupan, alam sekitar, teknologi dan pendidikan. Jadi harapnya lu orang baca la beberapa penulisan gua dalam blog ini yang agak lebih ilmiah.... Hahaha... harapnya la kan...

Kerumitan memilih minyak sayuran manakah yang paling mampan?

Minyak sayuran secara amnya merujuk kepada sebarang minyak yang diperoleh daripada tumbuhan—sama ada biji, kacang, bijirin atau buah-buahan. Sesetengah minyak ini, seperti kanola dan zaitun, digunakan untuk memasak dan salad dressing, yang lain, seperti kacang soya atau bunga matahari, boleh ditambah kepada formulasi sabun atau minyak wangi. Kerana serba boleh dan aplikasinya dalam banyak industri, permintaan global untuk minyak sayuran semakin meningkat. Anggaran pasaran minyak sayuran mencapai kira-kira 219 juta tan pada 2020, yang dijangka mencecah kira-kira 285 juta tan menjelang 2026.

Minyak sawit, tanaman minyak sayuran yang paling cekap untuk ditanam, kini merupakan minyak sayuran yang paling banyak digunakan di dunia. Bagaimanapun, penukaran hutan paya gambut Asia Tenggara kepada ladang kelapa sawit bertanggungjawab untuk kira-kira 0.44 hingga 0.74 peratus daripada pelepasan gas rumah hijau (GHG) global. Memandangkan kesan alam sekitar daripada pengeluaran minyak sayuran, terdapat keperluan mendesak untuk penyelesaian pertumbuhan yang lebih mampan.

Pengeluaran minyak sesawi mengeluarkan paling sedikit gas rumah hijau

Satu kajian 2022 yang diterbitkan dalam Science of The Total Environment menilai tahap dan variasi pelepasan gas rumah hijau (GHG) merentas keseluruhan rantaian pengeluaran minyak sayuran, termasuk kegemaran seperti sawit, kacang soya, biji sesawi (juga dikenali sebagai kanola) dan minyak bunga matahari. Penulis melihat kesan pelbagai sistem pengeluaran, daripada pembersihan tumbuh-tumbuhan dan penggunaan amalan pertanian kepada pemprosesan buah-buahan dan biji benih untuk membuat minyak ditapis.

Mereka mendapati bahawa median pelepasan GHG bagi biji sesawi, bunga matahari dan minyak sawit semuanya lebih rendah daripada median global merentas semua sistem tanaman minyak, iaitu 3.81 kilogram bersamaan karbon dioksida bagi setiap kilogram minyak ditapis.

Menurut kajian itu, minyak biji sesawi menghasilkan kira-kira 2.49 kilogram setara karbon dioksida bagi setiap kilogram minyak ditapis. Ini jauh lebih rendah daripada minyak kacang soya, yang menghasilkan pelepasan tertinggi pada 4.25 kilogram bersamaan karbon dioksida setiap kilogram minyak ditapis. Ini bukan kali pertama penyelidik menemui hasil yang serupa-kajian 2015 yang diterbitkan dalam Journal of Cleaner Production yang menilai pelepasan GHG daripada empat minyak sayuran yang sama serta minyak kacang tanah juga mendapati minyak biji sesawi merupakan pilihan yang paling tidak berintensif karbon.

Mengenal pasti faktor yang paling mempengaruhi kuantiti pelepasan GHG adalah penting dalam mencari cara untuk meningkatkan kemampanan. Contohnya, menggunakan baja nitrogen sintetik dalam kuantiti yang banyak boleh meningkatkan pelepasan kerana menghasilkannya memerlukan tenaga. Baja ini juga membebaskan nitrus oksida, GHG yang kira-kira 300 kali lebih kuat daripada karbon dioksida.

Bagaimana untuk meningkatkan kemampanan pengeluaran minyak sayuran

Gas rumah hijau bukanlah satu-satunya perkara yang mentakrifkan kemampanan. Sebagai contoh, adalah penting untuk tidak meninggalkan penggunaan tanah dan penggunaan air dari segi pengeluaran minyak sayuran. Minyak sesawi mungkin berprestasi terbaik dari segi pelepasan GHG, tetapi minyak bunga matahari mempunyai kesan paling sedikit apabila ia melibatkan penggunaan air.

Minyak sawit dikaitkan dengan jejak tanah yang rendah, dan petani boleh mengeluarkan jumlah minyak yang lebih tinggi ke atas kawasan tanah yang kecil kerana hasil yang tinggi. Petani boleh mengeluarkan 89 juta tan minyak sawit daripada 47 juta hektar tanah pertanian, berbanding hasil gabungan 92 juta tan kacang soya dan minyak biji serai daripada lebih 402 juta ekar.

Mengutamakan pengeluaran di atas tanah dengan potensi simpanan karbon rendah, sambil menghutanan semula kawasan pertanian yang mempunyai potensi simpanan secara serentak apabila tumbuh-tumbuhan dijana semula, boleh membantu mengimbangi pelepasan. Walaupun ini mencabar, ia boleh membantu dalam meningkatkan kelestarian bukan sahaja minyak sayuran, tetapi tanaman lain juga.

Apabila bercakap mengenai minyak sawit, salah satu sumber terbesar pelepasan GHG ialah air sisa yang dihasilkan semasa peringkat menekan minyak yang dipanggil efluen kilang minyak sawit (POME), yang membebaskan sejumlah besar metana. Setiap tan buah sawit yang dikisar menghasilkan kira-kira 0.87 meter padu POME. Menangkap dan menggunakannya sebagai sumber tenaga menggunakan teknologi penangkapan biogas, seperti sistem lagun berbumbung atau reaktor sesentuh, boleh mengurangkan jejak karbon pengeluaran minyak sawit secara drastik. Walau bagaimanapun, kebanyakan kilang pemprosesan minyak sawit masih belum menerima pakai teknologi ini.

Bagi jenis tanaman lain, meningkatkan kemampanan boleh bermakna mengurangkan jumlah nitrogen sintetik yang digunakan pada tanaman sebanyak mungkin, yang secara amnya merupakan sumber terbesar pelepasan GHG di ladang, tambahnya. Ini boleh dilakukan dengan memilih varieti tanaman yang ditanam yang lebih cekap dengan penggunaan nitrogennya dan termasuk tumbuhan pengikat nitrogen, seperti kekacang, dalam putaran tanaman, yang memberikan nitrogen kepada tanah secara lebih semula jadi.

Siapa yang boleh melaksanakan perubahan ini? Pada masa ini, terdapat sedikit insentif untuk pengeluar minyak sayuran untuk melakukan banyak usaha untuk mengurangkan pelepasan GHG mereka. Insentif kerajaan dan pelaburan dalam teknologi untuk mengurangkan pelepasan daripada langkah pemprosesan pasti akan membantu.